Kalendarz
pn |
wt |
sr |
cz |
pt |
so |
nd |
30 |
31 |
01 |
02
|
03
|
04 |
05 |
06 |
07 |
08 |
09 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
21 |
22 |
23 |
24 |
25 |
26 |
27 |
28 |
29 |
30 |
01 |
02 |
03 |
Archiwum listopad 2006, strona 1
Nie wiem jak u Was, ale u mnie sniegu jest po kolana... pieknie jest za oknem, aczkolwiek
delektuje sie tymi widokami z okna samochodu, poniewaz jadac do domu na Mazury wzielam
ze soba tylko adidasy:) no coz... w najsmielszych snach nie myslalam o TAKIM ataku
zimy. Teraz siedze sobie przed kompem, pisze do was i ocieplam me giczly vel
koszpele (po polskiemu nogi) w cieple kominka. Teraz wszystko wydaje sie proste i
piekne...a moze rzeczywiscie jest takie?
Ostatnie wszystko robie z mysla o jednym... o Nim. Zapomnialam, ze obok mnie zycie
sie normlanie toczy... dzis juz wiem, ze nabralam dystansu do tej sytuacji...
juz mnie to tak wszystko nie boli. Juz postanowilam- lece sie z nim spotkac. Chce
sie z nim spotkac. Zobaczyc co ma mi do powiedzenia, w ogole go zobaczyc... juz minal
miesiac od naszego ostatniego spotkania. Juz nie bede tak cierpiala jak wczesniej,
bo juz mu tak nie ufam, juz nie wierze jego slowom tak jak kiedys. I jeszcze jedno.
Budze sie codziennie z mysla, ze nikt nam nie wrozy przyszlosci. Nikt nie wierzy, ze
to sie moze udac. NIKT. To trudna sytuacja...