Mam glowe pelna mysli... pojawily sie nowe mozliwosci o ktorych nawet boje sie myslec, ale przestac cos nie moge... Chociaz tak naprawde, juz bedac szczera ze soba do bolu, to probuje sama siebie oszukac, ze sa rozne wyjscia, bo mam nadzieje, ze dzieki temu bedzie mi lzej. I chyba w istocie jest. I znowu bedac ze soba zupelnie szczera, wiem, ze to nie zalezy ode mnie. I tu sie mam. Bo sytuacja kiedy moj nastroj, moje uczucia, moje funkcjonowanie zalezy od drugiej osoby mozna bez ogrodek nazwac wspoluzaleznieniem... a o to nie trudno majac faceta alkoholika. I po nitce do klebka....